Jezus’ binnenkamer
In de loop van de tijd is er meer afstand gekomen tussen het geloof in Christus en het geloof van Je­zus. Het geheim van zijn persoon maakt niet ongedaan dat hij in de eerste plaats een gelovige was, die net als wij de onzeker­heid moest uithouden. Weerloos en kwetsbaar ging hij moedig de weg van vertrouwen. Hij hield dat vol door zich zo nu en dan terug te trekken in de stilte om helderheid te zoeken.

Wat doet hij in de stilte? Hij bidt.

Maar hoe en waarover dat gaat… daarover zwijgen de evangelisten kuis. Zijn Váder (Aramees: Abba)… zeggen ze. Over Jezus’ mystieke Abba-ervaring zal de volgende kolom gaan. Nu over zijn bidden. De evangelieschijvers vertellen dat het nooit lang duur­de. Want de mensen wacht­ten op hem. In deze groene tijd wordt meestal met de bijbelroosters gelezen over Jezus’ trektocht door het land. In die Evangeliefragmenten wordt telkens geproken over dat intieme gesprek van Jezus met zijn Vader. Ze geven een indruk van Jezus’ stille binnenkamer en het verband tussen zijn gebed én actie. Het is verdiepend zich in de situatie van Jezus en in de verhalen waarin deze teksten voorkomen in te leven.

Marcus 1:35-39
Vroeg, nog diep in de nacht, stond Jezus op, ging naar buiten naar een eenzame plaats, waar hij bleef bidden.

Simon en zijn metgezellen gingen hem achterna en toen zij hem vonden zeiden ze: Iedereen zoekt u! Hij ant­woordde: Laten we ergens anders heengaan, naar de dorpen in de omgeving, dan kan ik ook daar preken. Daarom ben ik immers op weg gegaan. Hij trok door Galilea, preekte in hun synagogen en verjoeg de boze gees­ten.

Lucas 5:16
Het gerucht over Jezus ging overal rond en grote me­nigten stroomden samen om hem te horen en van hun kwalen genezen te worden. Maar hij trok zich steeds terug in de eenzaamheid om te bidden.

Mattheüs 14:22-23 (vgl. Marcus 6:15 e.v.)
Na de brooddeling in de wildernis, dwong Jezus zijn leerlingen in de boot te gaan en alvast naar de over­kant te varen. Intus­sen zond hij de ‘schare’ weg. Toen hij hen weggezonden had klom hij de berg op om in eenzaamheid te bidden. In de vallen­de avond was hij daar alleen…

Lucas 6:12
In die dagen ging hij de bergen in om te bidden en hij bracht de nacht door in gebed met God…

Marcus 6:11-32
Nadat Herodus Johannes de Doper had vermoord en de leerlingen dit Jezus vertelden:

…zei hij tegen hen: Kom nu ook eens zelf naar een eenzame plaats om alleen te zijn en een beetje tot rust te komen. Want omdat er veel mensen kwamen en gingen, hadden ze zelfs geen tijd om te eten. Zo ver­trokken ze dus naar een eenzame plaats om alleen te zijn.

Marcus 14:32-35a
De laatste keer dat Jezus zich terugtrekt om te bidden is in de hof van olijven, Gethséma­né, kort voor zijn veroordeling en marteldood:

En zij gingen naar een plek die Gethsémané heette. En hij zei tegen zijn leerlingen: Blijf hier zitten, terwijl ik bid. Hij nam Petrus, Jacobus en Johan­nes mee en werd overvallen door schrik en angst. Hij sprak tot hen: Ik ben be­droefd tot ster­vens toe. Blijf hier en waakt. En hij ging een eindje verder, wierp zich ter aarde en bad…

Marcus 15:34 en Mattheüs 27:46
Alleen in de beide oudste evangelieën schreeuwt hij vlak voor zijn zijn sterven: Mijn God, mijn God waarom heb je mij verlaten? Het is het is zijn laatste gebed.

Er komt geen antwoord!

(wordt vervolgd)

Jan de Jongh