Bewerking van een tekst uit Jan de Jongh, Het Geheim verbeelden. Spelen met liturgie en rituelen, inspiratie voor godzoekers. Narratio 2011. ISBN 978 905263 799 0, €29,50.

Onuitvoerbaar
Zijn er nog mensen die in staat zijn in de Veertigdagen ruimte in hun agenda te maken voor concen­tratie of vasten, meditatie en gebed? In onze drukke zapcultuur is het voor de meesten van ons nauwelijks meer mogelijk gedurende een zo lange periode aandacht en tijd vrij te maken voor een spirituele reis en stilte. In je eentje lukt dat meestal moet. Sommige gemeen­ten bieden daarom in de Veertigdagen een weke­lijks vesper aan. Mijn ervaring is, dat ook zo’n vast tijdstip in de week voor veel mensen niet haalbaar is. Het (gezins)leven is zó rommelig. Ik maakte wel eens een Veer­tig­dagen­boekje met gebeden en ge­dich­ten, maar werd het ook ge­bruikt? Sommigen zoeken een weekje of week­einde een kloos­ter op of maken de reis naar Taizé. Want het gaat niet goed met ons, wanneer we maar door­jakkeren zonder stilte.

Misschien alleen de Goede Week?
Nu zo’n langere tijd van bezin­ning moeilijk te verwe­zenlijken is, zou je misschien in de Goede Week samen met enkele anderen een dagelijks ogenblik van bezinning en stilte kunnen vinden. Ik denk dan aan drie avonden en de Paaswake.

Een deel van die week maak je dan ruimte om een spirituele pelgrimage te maken naar Pasen. In de jaren negentig hebben we in ons studentenpastoraat de mogelijkheid geschapen de nacht van Pasen met anderen wakend en vierend te beleven. Het morgenlicht werd dan een soort aankomst een wedergeboorte. Intussen wordt die mogelijkheid door meerdere kerken aangeboden. Maar de lange nachtwake is niet voor iedereen mogelijk.
 

De oeroude de liturgie van de Paasnacht is vorm te geven aan een proces van levensvernieuwing. Meegaan met de lange stoet naar Pasen helpt om een eigen proces van loslaten en het gaan door de dood van twijfel en leegte naar vernieuwd en opgewekt leven te ervaren. Deze pelgrimage nodigt je vandaag uit eens naar jezelf en je leven te kij­ken. Vroeg in de morgen breekt dan als een wonder het prille licht door de ramen. Wellicht ‘herken­nen we dan Hem bij het ‘breken van het brood’, zoals eens in Emmaüs. Daarna begint de terug­reis.

De Goede Week vieren
Geconcentreerd tot vier vieringen in de Goede Week, vanaf woensdagavond (vertrek) tot en met Paasmorgen (aankomst) maakte ik eens een geheel uitgewerkte opzet (teksten, gebeden, liederen), die ook geschikt is voor een kleine groep of persoonlijke meditatie. De liturgie van het vertrek op woensdag zou ook aan het begin van de Veertigdagen geplaatst kunnen worden. Bovendien staat in een aanhangsel een uitvoerige beschrijving voor het maken van eigen kruiswegstaties voor de Goede Vrijdag en een model voor de Paasnacht.

Het Vertrek

De pelgrimage naar Pasen is niet zonder verdriet, niet zonder angst en kommer en de bittere harde dood. Zullen zij met hem meegaan?   Zijn aanhang liep weg de kerk werd leger. Zullen zij met hem meegaan? Zullen wij met hem meegaan? Eens beloofden ze het. (Joh. 6:66 e.v.)

‘Laten jullie me ook in de steek?’, had hij gevraagd. ‘Waar moeten we het dán zoeken?’, schrokken ze. En ze bleven.   Thomas, die twijfelaar, (Joh. 11:16) had het mismoedig gezegd: ‘laten we ook gaan om met hem te sterven.’ En ze gingen.

Naar: Jan de Jongh, De Goede Week vieren. Een pelgrimage naar het land van verlangen. Liturgie voor vier-dagen, Skandalon 2006 (nog leverbaar ook via webwinkels).